"Shima, awak ok tak ni?"
"apasal dtg opis saya ni? saya ok je la. kalaupun saya tak ok, apa kena mengena dengan awak?" jawab Shima sedikit menengking lalu menunduk kembali kepalanya berpura2 fokus dengan fail2 di atas meja.
"hah? erm, saya call semalam awak tak angkat. SMS pun x reply. kenapa? marahkan saya? boleh kita turun kejap? teman saya lunch."
"malas lah. saya dah kenyang. awak pergi la makan sorang2. ok?"
"Shima, janganlah macam ni. Err..Saya ada benda penting nk bagitau awak ni. jom la..." pujuk Misha sambil mengusap2 bahu Shima.
Shima memang mudah cair dengan apa jua cara pujukan Misha.
"Bila hati dah sayang,.." bisik Shima dalam hati.
" lagipun, ada perkara penting ingin dibicarakan Boy. Manalah tahu, Boy sudah berubah fikiran" bisiknya lagi.
*****************************************************
"Awak, thanks teman saya makan. Masih marahkan saya?"
"Siapa marahkan awak?"
"Saya rasa awak marahkan saya sebab kes hari tu. kalau tak, takkan la awak x angkat fon. kan? Shima, kita dah lama kenal. saya tau bila masa awak marah, gembira dan sedih. saya tahu."
"Awak tahu, tapi awak tak faham. kan?" soal Shima seolah memerli.
"Erm, awak... kelmarin saya jumpa Azman. Dia kirim salam kat awak. Dia cakap dia rin.."
"Boy, kalau itu perkara penting yang awak nak cakap, just stop it! Saya tau la apa awak cuba lakukan. Dah cukup saya bertahan awak taknak terima saya, tapi tak payahlah nak sibuk2 jodohkan saya dengan orang lain. saya tak suka!" bentak Shima sambil bangun dari kerusi lalu terus meninggalkan Misha.
bersambung....
No comments:
Post a Comment